Dokter
“'k Zie iets wits en ook iets zwarts: 't is een dokter of een arts!”
“een dokter is een arts, en andersom”
Een dokter of arts is een hoogopgeleid persoon van beiderlei kunne[1], zonder wie een mens niet behoorlijk zijn of haar kaars kan uitblazen.
Voor alle duidelijkheid[bewerken]
De beiderlei kunne clausule, die overigens pas sinds de XXste eeuw in voege is, noopt ons om vooraf duidelijk te maken dat... hrm:
indien in wat volgt een dokter uitsluitend als mannelijk overkomt, zulks enkel een kwestie van redactiecomfort is: op die manier wordt het voortdurend inlassen van uitbreidingen als zij, haar en het vermeden.
Hiermee moge het voor feministen en andere mensenrechtenactivisten duidelijk wezen dat ook vrouwen als volwaardige doktoren kunnen beschouwd worden, al blijven ze in de rol van verpleegster toch populairder.
Oorsprong[bewerken]
De eerste dokter waarover wij goed ingelicht zijn, omdat hij zijn boekhouding goed bijhield[2], was de Griekse arts Asklepios Rastapopoulos uit Epidavros, waar deze man actief was omstreeks 1200 vóór C., en daar zó populair werd dat elke bemiddelde Europeaan naar het zonnige zuiden afzakte om daar op professioneel begeleide wijze de grote stap naar een ander leven te zetten. Hij werd bijgestaan door een gifslang, een hulpmiddel dat zó moeilijk te controleren bleek, dat zijn opvolgers verkozen dergelijke dieren te laten slachten en dan te verwerken in pillen en poeders. Het dier bleef wel hun symbool. Asklepios droeg een witte toga, en een zwarte lederen zak met diverse tuigen erin.
Uitzicht[bewerken]
Ook nu nog herkent men een dokter in de eerste plaats aan zijn typische zwarte dokterstas, waarin hij het hoogstnodige heeft verzameld om een patiënt vakkundig de laan uit te helpen. De kleur dient om zijn verbondenheid met het begrafeniswezen aan te geven, en aldus het toekomstig lijk ook mentaal voor te bereiden op wat onverkwikkelijk naderbij komt. In schril contrast hiermee staat de werkkledij die hij aantrekt wanneer hij zijn fatale handelingen gaat verrichten, want deze is maagdelijk wit: geen bloedspatjes die hem voor een slager zouden kunnen laten doorgaan, geen kleurige chemicaliënsporen die hem als een schilder zouden kunnen ontmaskeren. Het contrast is slechts schijn, en verwijst heel consequent naar het felle licht dat een lijk in wording verondersteld wordt waar te nemen tijdens de spannende periode tussen leven en dood.
Aanspreekwijze[bewerken]
Een dokter spreek je niet aan zoals de eerste de beste burger met of zonder pet op. Er zijn, sinds de doorbraak van Asklepios, een aantal geijkte zinswendingen in omloop gekomen, die angstvallig in ere gehouden worden. Ze verschillen nogal volgens de situatie waarin ze gebruikt dienen te worden, en het is ten stelligste afgeraden om de uitdrukking
"Is er een dokter in de zaal?"
te verwisselen met
"Willen we doktertje spelen?"
Uitrusting[bewerken]
De sombere tas herbergt, net zoals de klassieke damestas, een veel groter volume aan werktuigen dan de buitenafmetingen laten vermoeden. De dokter is dan ook de enige die al die spullen er na de daad ook weer in krijgt. Ook hier valt de parallel met de damestas op: alleen een vrouw krijgt zoveel spullen in haar tas. Markante tuigen zijn
- de stethoscoop, waarmee de dokter de borst beluistert, en zo kan inschatten hoeveel werk hij nog zal hebben om de patiënt te finaliseren, en hoeveel werk de patiënt, met behulp van doordacht rook- en drinkgedrag, al zélf heeft verricht.
- het spateltje, met behulp waarvan de arts de patiënt dwingt om een deel van het alfabet op te zeggen met platgedrukte tong. Dit doet hij alleen bij gelovige patiënten, hen hiermee voorbereidend op de inspectie die zij zullen doormaken bij de intrede van hun respectieve hiernamaalsen.
- het hamertje[3], zonder hetwelk een dokter niet kan nagaan of zijn patiënt nog voldoende reageert om als ondood, en dus valabel beschouwd te worden. Reageert de patiënt niet op de hamerslag, dan moet de dokter hem aangeven als zijnde wederrechtelijk overleden, een vergrijp waarop alsmaar zwaardere straffen staan.
- de hoofdlamp[4], die de dokter toelaat om via een verblindend licht de afscheidnemende nog éénmaal, of ten minste éénmaal in de schijnwerper te zetten.
Assistentie[bewerken]
Omdat de opleiding (zie verder) tot dokter eerder peperduur dan zinvol is, kampt men met een tekort aan deze vakmensen. Daarom worden zij, waar nodig, bijgestaan, of zelfs vervangen door de al eerder aangehaalde verpleegster, die bijvoorbeeld het toedienen van de juiste pillen op zich neemt, of het casueel uitschakelen van de apparatuur die een patiënt in leven houdt tot de dokter er genoeg aan verdiend heeft.
Opleiding[bewerken]
De opleiding tot dokter is een even dure als zinloze kwestie, maar voor een dergelijke verantwoordelijkheid als het vakkundig uit het aardse tranendal helpen van soortgenoten is een fraai diploma nodig, ten einde deze bezigheid te kunnen onderscheiden van die van beulen en dronken automobilisten. Het diploma onderscheidt de dokter ook van de eerder vermelde (en in een gedetailleerd artikel beschreven) verpleegster. Afhankelijk van de haast van de student duurt de opleiding tussen de vijf en de vijfentwintig jaar, limiet na dewelke het diploma automatisch wordt uitgereikt met een felicitatie van de jury voor dapper volhouden en financiële degelijkheid. Deze doktoren krijgen bovendien als enigen de bevoegdheid om andere doktoren aan een respectabel levenseinde te helpen: een gewone dokter mag immers geen andere dokter als patiënt hebben.
Nevenactiviteiten[bewerken]
Wanneer de actieradius van een dokter uitsluitend bevolkt wordt door kerngezonde mensen[5], dan ziet de arts in kwestie zich genoodzaakt om in leven te blijven middels het beoefenen van allerhande nevenactiviteiten. Heel populair is het nevenvak van dierenarts, omdat hij precies dezelfde handelingen kan uitvoeren als bij mensen, en met bijna hetzelfde resultaat. Bijna, want een paard wil al eens een trap, en een koe al eens stoot geven, en doorgaans niet op een welkome plaats. Wanneer de zaken héél slecht gaan, wil een arts wel eens overschakelen van veeartsenij naar sportgeneeskunde, en wanneer daar dan de boel fout gaat, is er nog het nevenberoep van gerechtsdeskundige.
Beroemde doktoren[bewerken]
- Dokter Faust, die zijn leven op duivelse wijze verlengde tot hij het zelf beu was, en dan tot zijn grote spijt onsterfelijk geworden bleek te zijn. Men ziet deze droevige XVIIIde-eeuwer nog wel eens bij volle maan door de straten van een oud stadje dwalen, vergeefs pogend om wat opbeurende aandacht van straatmadelieven en andere nachtfauna te krijgen.
- Dokter Jekyll, gespecialiseerd in schizofrenie en alteregoïsme.
- Dokter Mabuse, die niet alleen zijn tas en jas, maar zijn gehele wezen plus decor in zwart en wit hield, met hier en daar een ternauwernood getolereerde grijswaarde.
- Dokter Knock, Fransman van Engelse origine, die ervan hield om patiënten met zijn hamertje niet alleen op reactievermogen te testen, maar hen er tevens mee af te maken.
- Dokter Gumby, met zijn voorliefde voor hersenafwijkingen. Zijn eigen hersenafwijkingen, welteverstaan.
- Dokter Zhivago, bekender omwille van zijn bijverdienste als componist van filmmuziek dan omwille van zijn bijdragen tot de geneeskunde.
- Dokter Guy Vago, die ooit maar één patiënt, een zekere Van Patiënten, tot zijn cliënteel heeft kunnen rekenen, maar daarmee dan ook wereldberoemd en stinkend rijk geworden is.
- Dokter Bibber, oorspronkelijk een chirurg, die uit zijn vorig ambt werd ontzet omdat hij door zijn nervositeit patiënten, collegae, verpleegsters, nabestaanden en directie op de zenuwen werkte, en dan maar gewoon dokter werd.
- Dokter Dokter, uit een onmetelijk lange dynastie van dokters, waar de familienaam de oudste en tevens enige zoon[6] ertoe dwingt om in de voetsporen van zijn vader te treden.
- Dokter Oetker, ontdekte dat ziektes worden veroorzaakt door koffievlekken.
- Dokter Who, reist door tijd en ruimte om ziektes op te sporen.
Aan de schandpaal genageld! | Vastgenagelde versie: 11 november 2012 |
Dit artikel is een verschrikking! Daarom is het vastgenageld aan de schandpaal zodat iedereen er rotte groenten tegenaan kan gooien.
|
Beroepen, stielen, ambachten en andere verdachte bezigheden | |
Acteur ·
Analoog ·
Bankhanger ·
Boswachter ·
Brandweerman ·
Butler ·
Cardioloog ·
Cartoonist ·
Conducteur ·
Dialoog ·
Dictator |
Notenbalk[bewerken]
- ↑ Een vakterm om (on)duidelijk te maken dat een dokter zowel mannelijk, vrouwelijk, beide, of geen van beide kan zijn, in tegenstelling tot een verpleegster, die maar van één kunne is: de vrouwelijke.
- ↑ We weten van hem precies hoeveel doden hij op zijn geweten heeft, en ook hoeveel er het lef hebben gehad om het zónder hem "af te bollen".
- ↑ Ten tijde van het Ancien Régime werden in combinatie hiermee ook nog ander alaam gebruikt, waarvan het gamma beantwoordde aan de volgende formule "Een hamertje, een beiteltje en een zaagske". De wetenschap is intussen zodanig gevorderd, dat het hamertje volstaat om de taak ten uitvoer te brengen.
- ↑ "Koplamp" in Vlaanderen.
- ↑ Woonkernen rond kerncentrales zijn hiervoor berucht, en worden doorgaans als Zwarte Pieten doorgegeven aan groentjes.
- ↑ Meisjes worden in die familie zonder pardon vlak na de geboorte verkocht aan de meestbiedende.